Dag 14: Tokyo dag 2

Vanochtend vroeg uit de veren (nou ja, 9 uur ofzo) om naar een rommelmarkt te gaan in een gebouw op de 13e etage. Leek ons een leuke activiteit, vooral omdat het binnen was met airco 🤣

Grappig, een oude kantoorverdieping als rommelmarkt
Ella druk in onderhandeling

Toen we de hele bende hadden leeggekocht (voor mn gevoel dan) zijn we richting de drukste voetgangers-oversteekplaats ter wereld gegaan: Shibuya crossing.

Shibuya Scramble. Tikkie drukjes.

Aangezien een foto het geen recht doet een filmpje ingevoegd, hoop dat het een beetje werkt…

Naast de oversteekplaats staat een standbeeld voor het hondje Hachiko. Hachiko wachtte elke dag bij het station tot zijn baasje uit zijn werk kwam. Maar op een dag kwam het baasje niet meer thuis omdat hij op werk een herseninfarct had gekregen, maar Hachiko bleef komen, elke dag, 10 jaar lang om op zijn baas te wachten. Tot de dag dat hij zelf stierf. Nou, zo’n hond geef je natuurlijk een standbeeld naast het station wat naar zijn baasje is vernoemd!

Hatchiko vereeuwigd in brons

Afijn, die hadden we afgevinkt dus nog even een kleine boodschap gedaan en even relaxen in onze riante tussenwoning,

Robots in de hal van het winkelcentrum

Na de siesta weer op pad. Ella en Corine voelden zich niet geweldig dus rustig aan gedaan en ergens een noedeltje op de kop getikt alvorens naar het park te gaan wat verlicht was vanwege Obon, een soort Boeddhistisch allerzielen.

Druk op de brug naar de tempels
De lampionnen voor de tempel aangestoken
Artistiek plaatje van de tempel over de lotusvelden

Best mooi zo midden in de enorme stad…. Tokyo is echt onvoorstelbaar groot met 37,7 miljoen inwoners en een oppervlakte vergelijkbaar met de provincie Limburg, al maken ze hier een stuk minder vlaaien.

Afijn ik ga weer ff liggen, morgen iets rustiger aan doen en proberen nog wat mee te pikken van de stad.

Ton

Dag 10 – Naar Osaka

Hiroshima viel ons hard mee, de omgeving is veel meer dan een (ietwat deprimerend) museum dus we nemen met weemoed afscheid. Maar we gaan dan wel naar volgens velen de mooiste stad van Japan: Kyoto!

Vroeg gaan tuffen waardoor we wat tijd over hadden en we een stoppie deden bij het Witte Kasteel wat zo heet omdat euh… nou kijk zelf maar:

Jammer van dat kasteel, was anders een leuke foto geweest
Das best wit

Aangezien het leek of alles dicht was hebben we geen verdere poging gewaagd binnen te komen op legale wijze en zijn we gaan zoeken naar een eettentje. De score viel tegen dus we besloten een 7-eleven lunch te doen.

Je trekt wat uit de schappen en je regelt na betaling dat het warm wordt. Complete maaltijden kun je fiksen die ze dan voor je opstoken in de magnetron of voorzien van heet water waarna je het in het gezellige eethoekje op kunt peuzelen. Verbazingwekkend lekker en je zit voor onder de 2 euro de man incl drinken warm te lunchen (!). We blijven Hollanders he 😉

Na deze verkwikking nog een anderhalf uur door naar Kyoto. Nadat we intrede hadden gedaan in het stulpje en met neef Koen hadden overlegd over langskomen zijn we op pad gegaan naar een shabu shabu restaurant. Shabu shabu is een pan soep waar je aan tafel ingrediënten ingooit en dan zelf afmaakt en op eet, een heel leuke variant op fondue zeg maar. Hadden ze bij die tent ook Japanse BBQ met Wagyu vlees…. dus twee elektrische fietsjes gehuurd en de fiets van het appartement gepakt en wij naar de stad gefietst…

Schijfje rund

Bij het restaurant besloten we 50/50 te doen dus 2 man BBQ en 2 man shabu shabu. Het personeel werkte goed mee en we kregen als eerste de bbq voorgeschoteld. We kregen 4 soorten rund, aan tafel bereid en die smolten op de tong…

5 minuten voor hij weg was

Daarna werd de grill omgeruild voor de shabu shabu pot die werd volgestouwd en klaar pruttelde

De shabu shabu afgeladen voor de volgende ronde

Die hebben we ook helemaal opgevroten zo lekker was het…

Nu lekker op tijd het bedje in en morgen eens kijken wat Kyoto te bieden heeft.

Oat moan!

Ton

Ps raar idee dat we net een gebied achter ons hebben gelaten waar een vrij zware aardbeving was net nadat we zijn vertrokken, maar dat hoort een beetje bij de omgeving waar we zitten denk ik dan maar. De Japanners lijken er niet veel van te hebben in ieder geval.

Dag 6: Omgeving Kyoto

Omdat ‘Alweer een dag Osaka’ een beetje te gek werd en we best even de stad moe zijn, zijn we vandaag lekker een rondje wezen rijden naar Kyoto. Om precies te zijn: eerst naar een tempelcomplex ten westen van Kyoto, en daarna naar een aantal tempels ten noorden van Kyoto. Vanwaar al die tempels hoor ik u denken?

De rotstuin van Tenriju-ji

Nou, na een paar dagen gekmakend drukke stad waren we toe aan reinheid, rust en regelmaat. En mooie plaatjes natuurlijk. Want naast Tenriju-ji ligt een behoorlijk fotogeniek bamboebos wat je zo’n beetje op elke Japan-brochure tegenkomt…

Visit Japan
Een bosje Gojin in de bamboe
Ook de lotustuinen waren adembenemend

Na Tenriju-ji zijn we doorgereden naar een drietal tempels ten noorden van Kyoto. Gelukkig was de rit zo’n 45 minuten want zolang duurde de hoosbui ook die begon toen we op weg gingen…

De Kifune-tempel is bekend om zijn gunstige uitwerking op het liefdesleven, niet dat we dat nodig hebben maar voor de zekerheid toch een paar 1000 yen in de offerpot gepropt en een handje wierrook in de hens gezet. Waar de tempel ook om bekend staat is de verlichting als het schemert, en die zag er goed uit.

Stairway to mainhall

Door de ligging in de bergen en het gebrekkige openbaar vervoer er naar toe is het een relatief rustig tempelcomplex dat prachtig onderhouden is.

Gebedsbriefjes in de jonge bamboe, zo groeien je gebeden naar de hemel
De Tori naar de tweede tempel

Al die rust en zo maken je wel hongerig, dus TripAdvisor geraadpleegd en de top pick opgezocht in Kyoto. Volgens de reviews een supertent die voor een redelijk bedrag goed eten had. We hebben er geen tijd gehad om foto’s te maken, domweg omdat het er ongezellig was. O ja, en een menu’tje kwam op €350 met zn viertjes. Met andere woorden: toeristenval. Ik heb de bediening verteld dat we daar te skeer voor zijn en we hebben de aftocht geblazen. Maar ja, waar moet je dan eten in een stad met 1,46 miljoen mensen?

Yakitori is wel echt heel leuk, je kan de hele kaart proeven en dan geld over hebben voor een dessert!

In de wirwar aan oude straatjes van Kyoto vonden we een Yakitori die er goed uitzag met lokaal volk wat zat te eten. We hebben bijna de hele kaart geproeft (gatver, geroosterde oesters 😫) en gingen aangenaam verkwikt weer op pad. En voor een mooi prijsje ook nog…

Langs het kanaaltje dat door Kyoto loopt

Morgen door naar Hiroshima om de memorials te bekijken en om te kijken of we ergens strand kunnen vinden. Die gasten hier sporen niet hoor; het is de hele dag 40 graden (of meer!) en we hebben mensen met dikke leren jacks gezien, wollen truien…. En dat terwijl ze deze temperaturen hier ook niet echt gewend zijn. Ze gaan niet eens ergens het water in voor verfrissing! En met deze temperaturen duik zelfs ik in het water als ik de kans krijg….

Afijn, morgen verder. Nu even horizontaal op de rest voorbereiden…

Ton

Dag 2: Hakone en Fuji

Zo, dat was me het nachtje wel. Ik heb nergens iets van gemerkt natuurlijk, maar de meiden werden wakker s’nachts van gerommel en gerinkel, en wat denk je:

Aardbeving van 4.7 op de schaal van Richter. Niet dat Japanners er van wakker liggen ofzo, er zijn er 11 per week in Japan. Wij hadden gewoon weer geluk 😉

Na het verschrikkelijk lekkere ontbijtje wat echt fantastisch was ondanks de beperkte middelen zijn we richting Mount Fuji gegaan, die blakend met een top van witte sneeuw ligt te schitteren in het prachtige Five Lake District.

Maar vandaag niet dus, hij ging de hele dag verstopt onder een dik wolkendek. Nou ja, dan maar de omgeving verkennen.

Watervalletje gevonden, was even avontuurlijk off road omdat Maps ons compleet verkeerd stuurde. Aangezien de kinders nog niet gereed waren om te sterven maar omgekeerd en een makkelijke route gezocht.
Gebedsrollen bij een tempel in Kawagichu-ko

Je slechte vooruitzichten schrijf je op een briefje en die laat je achter
Op de terugweg kwamen we nog langs een watervalletje
s’Avonds bij een grillrestaurant een hapje gegeten

Zo, deze dag is ook weer bijna klaar. We hebben besloten naar Osaka te rijden (5 uurtjes) en onderweg te kijken in Nara, waar de heilige hertjes het dorp onveilig maken. In Osaka is een vuurwerkfestival van het weekend, we zijn benieuwd 😉

Groetjes,

Ton

🇯🇵 Konnichiwa!

Nu de vakantie dichterbij komt gaan we de blog leven in blazen. De bestemming is gekozen, tickets gekoch en auto gehuurd…. In Japan! Eens kijken of dat land een beetje leuk is. En lekker eten heeft natuurlijk 🤣

Dag 20: laatste dagje Bangkok…

Bij zo’n mooi hotel hoort een ontbijtbuffet. Naast het gebruikelijke ontbijtvoer, ligt hier ook gewoon tofu in varkensbloed en pittige noedelsoep met kip. Je moet er maar net trek in hebben… Wij namen wafels en een croissant… Niet te gek doen hoor!

Met een tuktuk naar de grote ‘MBK-Mall’ om souvenirs in te slaan.

Die is zó groot, we hebben niet eens de helft gezien! Maar na 3 uur vonden we het even welletjes. Even pauze in ons hotelbed om aan het einde van de middag weer genoeg energie te hebben voor de laatste avond.

Het centrum van de oude stad, Khao San. Hier waren we 3 weken geleden begonnen. Dat lijkt alweer zolang geleden en tegelijk ook zo kort…

Ella wilde heel graag acrylnagels laten doen. Dat is hier namelijk nog een beetje betaalbaar… Corine liet zich ondertussen masseren door kundige Thaise vingers. Wat een luxe! Nog even genieten, voordat volgende week alles weer begint… Daarna weer tijd voor de avondmaaltijd.

Na het eten en de nodige potjes shithead (een kaartspel wat op pesten lijkt) moesten we weer richting hotel. De tassen moeten nog ingepakt, anders moet dat morgenochtend en we moeten 6 uur ontbijten…

Je vergeet bijna waar je loopt, zoveel moois is er onderweg. Maar omdat je dus vergeet hoe je loopt is het hotel ineens een takke eind 😉

Dus met de laatste tuktuk van de vakantie vol gas door Bangkok (wat rijden die gasten hard zeg…) geknald en nu de tas inpakken. Het zit er weer op helaas… Morgen dus 6 uur ontbijten en dan op de trein naar de luchthaven.

Dag 19: Bangkok

Wakker worden terwijl de groene wereld aan je voorbij gaat. Het heeft ook wel wat…! Een bakkie koffie erbij. Het lijkt verdorie wel vakantie!!

Dit keer hebben we ervoor gekozen om wat luxer te overnachten. Midden in de wijk ‘China Town’ bij het ‘Royal Bangkok Hotel’. Dat is echt even andere koek. Kingsize bed en een zwembad op het dak met een fantastisch uitzicht!!

Na een duikje waren we er weer klaar voor om de stad in te gaan. Eerst deze wijk maar eens in voor een hapje eten.

Dit is precies wat je je voorstelt bij China Town, toch? Op straat verkopen ze zoveel lekkers! Loempiaatje peking-eend bijvoorbeeld…

We zijn misschien allemaal wat pondjes aangekomen…. ☺️

Dit beeld vond Corine mooi. We maken inmiddels allemaal dit gebaar als we iemand bedanken. Mannen zeggen dan “kap kun kap!”, en vrouwen zeggen “kap kun kaa!” Buigingkje erbij…. We zijn helemaal ingeburgerd ☺️

Dag 18: terug naar Bangkok

Mensen met huisdieren kunnen erover meepraten. Het veranderd je leven in veel opzichten. Helaas kregen we van Willem weinig liefde terug en hadden we moeite met ontspannen. Met behulp van moderne techniek konden we hem in de gaten houden, terwijl we op de pot zaten.

We besloten hem achter te laten…

Na een overheerlijk ontbijt was het weer tijd om onze backpacks in te pakken. Daar worden we steeds handiger in.

En dan kijken we nog een keer goed naar de prachtige bloemen in de tuin, voor we aan onze reis beginnen richting Surat Thani.

In Surat Thani moeten we vanavond laat op de nachttrein stappen, die ons terug naar Bangkok brengt. Tot die tijd moeten wij ons daar vermaken. We konden onze backpacks op het treinstation achterlaten, zodat wij op ontdekkingstocht konden gaan.

Het treinstation bleek 15 kilometer uit het centrum te liggen! Op goed geluk stapten we voor 50 cent pp in een bus, die ons gelukkig ook echt in het centrum bracht 😅

We kwamen terecht op een markt, waar zóveel lekkers te koop was! We hebben links en recht wat geprobeerd uit deze kraampjes en daarna nog even een tafeltje gescoord.

Na nog een beetje shoppen, stapten we weer op een ’taxi’ richting het treinstation, waar we wachtten….

Dit keer hadden we een nieuwe trein. Wat een verschil! Veel minder herrie en schone toiletten. We sliepen al snel als roosjes….

Dag 17: Khao Sok, Chiaw Lan Lake

Vanmorgen wat vroeger uit de veren om met een minibusje naar de pier te rijden. Van daaruit startte onze trip over dit gigantische meer. We waren met een groepje van ongeveer 10 personen.

We voeren over prachtig blauw water, en langs enorme rotsformaties. We hadden geluk met een droge dag, hoewel je in die longtailboot toch wel nat wordt. Die vaart gerust 40 km per uur!

Het meer is 150 meter diep, en wordt behalve voor elektriciteit ook als waterbuffer gebruikt. En als viskwekerij: de lokalen hebben er eetbare zoetwatervis in uitgezet en er wordt tilapia in gekweekt. Het park eromheen is het oudste regenwoud van Thailand, en misschien ter wereld volgens de Lonely Planet (+/- 160 miljoen jaar oud). Qua dieren leven er nog tijgers, olifanten, gemarmerde kat, zwijnen, reeën, tapirs… de hele dierentuin! Kans om ze te zien is helaas nul vanaf het water en de jungle in gaan is geen goed idee vanwege andere dieren (slangen, schorpioenen, bloedzuigers) dus dat hebben we maar niet gedaan 🙂

Na een goed uur varen kwamen we bij drijvende huisjes terecht waar je kon slapen, als je de tweedaagse tour deed. Tussenin was een drijvend dorpspleintje waar we hebben geluncht met vis uit het meer, erg lekker!

Na de lunch gingen we even ons eigen gang, we konden zwemmen en kajakken dus we hebben een van de kajaks gepakt en een rondje gepaddelt.

Na het verplichte statieportret (aldus Ton) gingen we een eind deze waterval oplopen. Lijkt moeilijk, valt reuze mee. De kalkafzetting op de rotsen maakt ze zo stroef als schuurpapier dus je loopt zo naar boven. De lokalen noemen hem dan ook de sticky waterfall!

Onderweg zagen we mooie doorkijkjes en de lokale fauna werd uitgelegd door de gids, erg leuk!

Na het bereiken van het hoogste punt zijn we weer naar beneden geklauterd en in de boot gestapt voor het laastste uurtje varen, terug richting startpunt.

Moe maar voldaan reden we richting het dorpje waar we slapen, waar we tot onze verrassing onze twee duikmaatjes in het zwembad aantroffen! (Niet helemaal natuurlijk, dankzij Whatsapp wisten we het stiekum al 😉 ). Nog een avondje lekker geborreld en ze Shithead geleerd. Daarna afscheid genomen, wij gaan er morgen weer vandoor richting Bangkok voor de laatste twee dagen…

Dag 16: Khao Sok

We werden een aantal keren wakker van de keiharde regenbuien. We zijn dan ook aangekomen in het regenachtigste stukje van Thailand….

Ons plekkie ligt midden in het groen. Een lekker zwembadje met op de achtergrond de karakteristieke ruige bergen van deze omgeving. We zitten zo dicht bij de jungle, dat we de apen kunnen horen brullen!

Eerst maar eens een ontbijtje… Daar maken ze hier echt wat leuks van, dus dat moest even op de foto.

Vandaag houden we een relax-dagje. Ella en Sofie wilden dat ook niks horen van een wandeling in het National Park ‘Khao Sok’ waarvan de ingang zo’n beetje naast ons verblijf is. Dus zijn Ton en Corine samen een wandeling gaan maken.

Je voelt je superklein naast die enorme bamboe!

Een wandeling in het National Park op eigen houtje is prima te doen. We kwamen langs mooie plekjes en volgden de rivier. Door alle regenval was dat een woeste rivier geworden.

Onderweg hoorden we wat gebrom en zagen we deze apen in de bomen boven ons. Het waren langurs. En later zagen we nog andere apen: makaken. Die hebben we niet zo mooi op de foto gekregen.

Verder nog wat kikkertjes gezien en ook bloedzuigers! Op de laatste foto kun je er misschien 1 ontdekken. Toen we weer terugkwamen na de wandeling bleek Corine er eentje in haar sok te hebben😳 Bloeden als een rund! (bloed wordt door deze beestjes verdund). Gelukkig kunnen deze beesten verder niet zoveel kwaad.

In onze badkamer hebben we ook een leuk huisdier. Deze spin van zeker 8 cm! We durven dit maar niet aan Ella en Sofie te vertellen (zij slapen naast ons), omdat ze anders geen oog meer dichtdoen 😅

Ze doen hier zowieso niet aan kleine insecten. Deze vloog door het restaurant, vanavond! Ook zo’n 8 cm. Die lange voelsprieten niet meegeteld!

Morgen gaan we met een dagtrip het grote meer ‘Chiaw Kan Lake’ verkennen. We zijn benieuwd!