Gelukkig hadden we niet de eerste boot en konden we rustig ontbijten en inpakken voor we om 10 uur op de steiger moesten klaarstaan.

De boot liet even op zich wachten, maar dat hoort er hier een beetje bij.

Daar is ie dan! Nog 1 keertje omkijken naar het prachtige eiland en dan begint de reisdag.

Deze reisdag was best lang en vermoeiend. We kwamen om 19 uur aan bij Khao Sok. Dit keer hadden we nog niets geboekt, dus hebben we daar ter plekke een bamboo-hut geregeld. Dat ging prima!

Nig even een hapje eten en daarna lekker slapen. Overal horen we de junglegeluiden om ons heen. Benieuwd hoe het er morgen in het daglicht uitziet!

Nu maar eens het eiland boven water bekijken! De meiden waren het vroege opstaan beu dus die sliepen tot 11:30 uit, dus konden Corine en Ton mooi even ontbijten en de ochtend gebruiken om eerst zelf een stukje te rijden met de net gehuurde scooters.

Het eiland is best bergachtig, sommige straatjes gaan verder dan 20% omhoog en das best stijl met een automaat scootertje… Gelukkig is de beloning er wel naar en wordt je op dit soort uitzichten getrakteerd..

Na de middag de kudde bij elkaar geraapt en naar Shark Bay gereden wat bekend staat om euh… Nou ja de naam geeft het al een beetje weg 😉 Aangezien Ton een lekkere voorhoofdsholte-ontsteking cadeau heeft gekregen bij de duikcursus blijft die met zijn hoofd boven water maar de dames snorkelden er lustig op los! Er was daar ook weer genoeg te zien.

Nog even wat glamourshotjes gemaakt, en verder lekker op strand gehangen.

Al dat strandhangen word je ook zat, dus we trokken weer even verderop om te gaan eten.

Aan de andere kant van Ko Tao nog bij Mango Bay een uitzichtpuntje meegepikt, kunnen we tenminste zeggen dat we heel het eiland hebben gezien. De weg ernaartoe was ook al een hele belevenis, hele stukken weg waren weggespoeld of niet aanwezig maar zeker de moeite waard!

Voor de laatste keer de zon zien zinken in de zee hier en dan gauw regelen dat we van het eiland afkomen morgen… Gelukkig is er plek zat op de boten, anders was het nog een uitdaging geworden om weg te komen. Er varen zo’n 5 ferry’s per dag dus wij hebben de goedkoopste geboekt. Morgen naar Khao Sok!

Vandaag toch wel een beetje spannend. Nog 1,5 uur les en daarna het theorieexamen…. Best intensief, met al die ingewikkelde duikschema’s en formules…

Na een uurtje zweten kwam direct het verlossende antwoord: ALLEMAAL GESLAAGD!! Die is in ’the pocket’. Op naar het praktijkexamen!

Vandaag doken we naar 12 meter. Daar nog de laatste oefeningen gedaan om vervolgens twee prachtige duiken te doen in azuurblauw water. Een medecursiste had een onderwatercamera bij zich. Kijk zelf maar door wat voor een prachtige onderwaterwereld wij mochten zwemmen:

We konden er geen genoeg van krijgen, maar helaas raakt toch een keer je tank leeg…

Dus voor de laatste keer aan boord klimmen om de boel af te breken en in te pakken. Daarna werd koers gezet naar de haven.

Eenmaal uitgeladen kregen we in theorielokaal te horen dat we allemaal ons brevet ‘open water’ hebben behaald!!

Daar moet op gedronken worden! Wat een leuke ervaring was dit! Morgen eerst een keertje uitslapen en dan eens zien wat er eigenlijk boven water te beleven is op Ko Tao! 😃

Vakantie? Echt niet!! Gewoon de wekker zetten, in de schoolbanken voor duiktheorieles en daarna nog even tot 18 uur mee met de boot om te duiken.

Onze instructeurs leerden ons handige dingen die van pas komen als je bijvoorbeeld je masker kwijtraakt, zonder lucht komt te zitten of vast komt te zitten. Deze dag doken we naar 10 meter diepte. Het klikte vooral erg leuk met Britt en Sarah, die ook met Ella en Soof veel lol hadden.

Zo leuk, dat we ’s avonds met z’n 6en uit eten zijn gegaan.

Met de voetjes in het zand en shake in de hand! Erg gezellig!

Ko Tao is ook erg gezellig als de zon onder is. Wij zijn rond 22 uur alweer helemaal kapot maar moeten toch nog even twee hoofdstukken lezen voor ons examen, morgen….pfff

En nu moeten we er aan geloven: terug in de schoolbanken. En hoe!

Tijdens de pauze snel een foto geschoten want verder geen telefoons op tafel. Drukverschillen, apparatuur uitleg, opzetten van je spullen, loodgordels… We zijn best gelukkig dat we een Nederlandse duikschool hebben gekozen, ze zijn behalve kundig ook heel grappig waardoor veel blijft hangen. Onze groep is 8 man en is een gezelschap van ons 4en, twee backpackers en twee reisgenoten waarmee het goed klikt.

Na de vroege lunch zijn we met de spullen op de boot gestapt en naar een klein eilandje vlak voor Ko Tao gevaren, waar een rif ligt wat ze de ‘Japanse tuin’ noemen. We mochten geen gopro meenemen omdat onze volledige aandacht voor de instructies moest zijn… En dat is ook nodig, Corine had nog een beetje last van een trauma van 20 jaar geleden waarbij ze op 12 meter in paniek raakte omdat haar masker lek raakte en heeft nog wat moeite met alleen door haar mond ademen. Ton en de meiden ging het beter af, die waren vrij ontspannen aan het genieten van het duiken. Gelukkig is het duiken wel in twee groepen van 4 zodat ons gezinnetje prive-les krijgt van instructeur Mark. Na de verplichte oefeningen gingen we een rondje duiken op 5 meter en het was inderdaad een machtig gezicht… Alle kleuren, grote papegaaivissen die koraal aten, barracuda, echt van alles. Je kijkt je ogen uit.

En nu de boel afbreken en verplicht chips eten om het zout aan te vullen wat je verliest. De meiden hadden het er maar moeilijk mee 🤣

Nog even lekker eten ergens en dan huiswerk maken voor morgen, anders word meester Mark kwaad!

Half 6, of je nou in Nederland of Thailand wakker moet worden… Het blijft stom. Al wordt je dan wel op dit soort zonsopkomsten getrakteerd:

We vertrekken vol goede moed maar met weinig slaap van Ao Nammao naar Krabi, van daaruit met de bus naar Surat Thani en van daaruit met een rappe boot naar Ko Tao. Al met al 6 uurtjes werk, moet te doen zijn.

De busreis was een beetje meh, maar de boot voer langs verschillende prachtige eilandjes. De boot voer overigens best hard, met 55km/h…

Nadat we waren afgegooid (bijna letterlijk) snel het hotel wat we leuk vonden opgezocht en rap naar de eettentjes aan het strand gelopen… Waar we nog net de zonsondergang hebben meegepikt. En zo is het cirkeltje weer rond, weinig foto’s maar het was dan ook een reisdagje zonder fratsen. Je bent na een reisdag wel compleet gesloopt, al dat slepen met je tas en wachten op dingen is nog best vermoeiend.

Als laatste nog eentje uit Corine’s koker… Voor nu slapen en morgen: duik cursus!

Vlakbij Ao Nammao, waar we verblijven, ligt een schiereilandje wat door een enorm steile bergrug van het vasteland word afgesneden: Railay. Er wordt gezegd dat het het allermooiste stukkie Thailand is, zo is er bijvoorbeeld 007: The man with the golden gun opgenomen. Voor ons was het 5 minuutjes naar een pier lopen en op een longtail boat stappen die je in een kwartiertje overzette, dus dat konden we niet laten schieten.

Zo’n longtail is dus gewoon een of ander puntbootje waar ze zelf van een automotor een buitenboord op hebben gefabriekt, met fietsebandjes en ty-wraps hangen die dingen aan elkaar en op een of andere manier vergeten ze altijd een knalpijp waardoor horen en zien je vergaat… Maar wel lache 😉

Nou, geen woord van gejokt. Best een leuk plekje voor een biertje! Het schiereiland is zo klein dan je het in een uurtje helemaal hebt gezien, inclusief alle stinksteegjes. Het is wel erg toeristisch maar wat wil je… Gelukkig is het laagseizoen dus geen af en aan van bootladingen toeristen. We hebben nog een snorkelpoging gewaagd maar door de moesson is de zee hier mokka zoals ze het zelf noemen. Voor ons is het best nog blauw, maar het is inderdaad te troebel om iets te zien. Gelukkig waren er genoeg andere dingen te zien…

Toen we stonden te wachten op wat smoothies nam een troep apen de bomen over en er was er eentje zo brutaal dat ie de bananen van een fruitkraampje jatte! Eigenaar boos maar hilariteit alom!

Toen we ons handdoekje daarna op strand wilde leggen, kroop deze rakker over het hek waar we naast zaten.

Wat er op de kaart uitzag als een wandelpad bleek een klimroute te zijn die nog best een uitdaging is op je slippers…

De beloning was er dan ook wel naar, prachtig uitzicht maar helaas komt dat slecht over op de foto…

Op de terugweg zakte de zon achter het schiereilandje…

En meewarig keken we hoe dit paradijsje weer achter de jungle verdween… Nu de tassen weer inpakken en morgenochtend best vroeg ( 5:30! Omg!) uit de veren voor transport naar Ko Tao! Waar we moeten wassen, de onderbroeken zijn op 🤣

Wat is hier allemaal te beleven? Dat vragen we ons altijd af als we ergens nieuw aankomen. Dan pakken we de Lonely Planet, checken we Trip Advisor en vinden meestal genoeg voor 2 weken! Dat wordt keuzes maken…

Sofie had geluk dat er op 4 km afstand een ranch zat, waar ze een rit kon boeken. In galop door de zee, zodat ze zelf ook helemaal kleddernat werd! Helemaal te gek! Ton mocht met haar mee, maar kon niet tippen aan Sofies rijskills…

Dat soort dingen zijn niets voor Ella en mij. Dus kozen wij voor een manicure/pedicure behandeling in Ao Nang. Heerlijk! Ao Nang heeft een mooi strandje en veel leuke winkeltjes.

Daarna even een chill-middagje in het zwembad en bij ons hutje. En daarna eten bij de pier, waar we gratis konden meegenieten van een vuurshow en als toetje voor het eerst een ’thai style pancake’ aten. Die zijn dus heul lekker!!

We hebben intussen besloten dat we hierna naar het eilandje Ko Tao gaan. En de tickets geboekt om maandag daar naartoe door te reizen. Om daar de onderwaterwereld te ontdekken (die heel mooi moet zijn) hebben we ons ingeschreven voor een 4 daagse duikcursus aldaar! Spannend hoor!

Vanmorgen was het tijd om Chiang Mai gedag te zeggen. Na ons ontbijtje vertrokken we zoals we aankwamen in ‘a red truck’. Tot zover alles oke. We kwamen netjes op tijd op het vliegveld aan. Maar op het vliegveld van Bangkok, waar we onze transfer hadden, werd het allemaal een beetje stressen. We hadden niet begrepen dat we onze bagage eerst zelf van de band moesten halen en opnieuw moesten inchecken en dat zorgde voor een hele hoop gedoe. Daarbij kwamen we erachter dat mijn voornaam niet goed op het ticket stond, dus moesten we helemaal naar de balie van de betreffende maatschappij om dat te laten aanpassen… En dat allemaal binnen 1 uur!! Zwetend en rennend over de marmeren vloeren hebben we het nèt gered! Volgende keer toch maar een directe vlucht boeken…😅

Eenmaal in Krabi waren we het alweer vergeten. We hadden vanuit de lucht al gezien dat het niet zulk lekker weer was. Maar het kwam echt met bàkken uit de lucht! We besloten een taxibus te regelen naar ons resort in Ao nam Mao (vlakbij Ao Nang).

Het regende bij aankomst nog zo hard dat we door de receptionist met een overdekt brommertje met zijspan naar onze hutjes werden gebracht.

En wat een prachtige hutjes zijn het! Uitzicht op de zee en luxe ingericht! Het wordt steeds beter!!

Ook een lekker zwembadje erbij, die zo warm was dat zelfs Ton er voor te porren was om er een duikje in te nemen!

’s Avonds zijn we het gehuchtje ingewandeld, waar we konden kiezen uit allerlei kleine restaurantjes. We hebben zó heerlijk gegeten..Ton werd er gewoon emotioneel van… Ella koos een heerlijke kipcurry, die een tikkie te pittig voor haar was, maar hij was te lekker om hem niet op te eten! 😂

Vandaag de motormuis uitgehangen en onszelf getrakteerd op de Toerist Special: een 125cc scootertje met een pk of 6, ruig knallen dus. Volgas met zn tweeen 30 de berg op maar beter dan lopen 😉

Om een scooter mee te krijgen moet je een motorrijbewijs hebben, omdat ook in Thailand alles met meer dan 50cc een motor is. En laat Corine die nou net hebben gehaald, stoer wijf dat ze is! Dat we de internationale rijbewijzen niet voor niets hebben gehaald bewees de eerste 2 km waar we ook 2 keer zijn aangehouden voor rijbewijscontrole! Gelukkig alles in orde dus we konden door.

Actiefoto, tikkie in scene gezet maar mag wel vind ik 😉

Onderweg nog bij een waterval gestopt met 10 etages, best een takke eind lopen 😉

Bij etage 8 een leuk strandje gevonden dus hop, de badpakken weer aan en poedelen maar!

Onderweg zagen we kleine dorpjes, mooie uitzichtpunten en zijn we twee keer kleddernat geregend! Het blijft hier natuurlijk het regenseizoen… Dat betekent dat er af en toe een heftige regenbui valt. Maar op de motor waaiden we binnen een kwartiertje weer droog en het koelde lekker even af.

Nog een prachtig plekje gevonden om te lunchen. Daar stond zelfs een pooltafeltje!

Om 18 uur moest de motor volgetankt terug zijn, dus zaten we in de bizarre spits van Chiang Mai!! Dat was een hele belevenis, vooral voor Corine 😅 Maar we hebben het gered, door met de andere brutale scooters mee te rijden…pff

Morgen een binnenlandse vlucht naar Krabi. Naar de kust!